Panatang Kaibigan

Alam kong magiging masaya ang pakiramdam ko kapag nagkita ulit kami ng mga kaibigan kong matagal ko nang hindi nakita, pero men, hindi ko inasahang ganoon kasaya. Pagkatapos mo nga namang mamatay ng dalawang taon at mabuhay ulit bilang shiniAgi, siguradong maluluha ka sa tuwa kapag may nag cut class at may nagframe-up sayo para lang makita ka ulit, lalo na't alam mong busy sila at may pasok din kinabukasan.

Para hindi ka maguluhan, kukwento ko na lang ang nangyari:

Once upon a time, Nagkita kami. the end.

.
.
.
.
.
Kakatamad pumindot eh.
.
.
.
.
.
Pero sige na nga, baka mainis ka sakin at gawan moko ng blind item na nakita mokong ka-holding hands ko si Bernardo Bernardo, Kukwento ko na:



May seminar ng Y4IT ang UP sa cinemas 10,11,12 at 13 ng SM west(north) noong nakaraang Sept.13, at dahil aattend ang kaibigan kong si Aiza doon, binalak naming samantalahin ang pagkakataon na magkita, tutal, 2004 pa kami huling nagkita at muntik na nga niya sigurong makalimutan ang pagmumukha ko (Salamat sa mga posters ni epi quizon na nagkalat kung saan-saan) sa sobrang tagal namin hindi nagkita.

Excited na ako nung umaga palang ng sept. 13, hindi pa nga ako masyado nakatulog nung nakaraang gabi dahil nga kakaisip sa mangyayari, sandali lang nasa SM west na ako, parang nag teleport lang, kaya ko nang tiisin ang kahit ano sa araw na iyon dahil alam kong magkikita talaga kami, di nag tagal ay nag text siya sakin na nagcoconfirm na nakarating na rin siya at handa nang makipag kita, excited level 2 na ako, nakarami ako ng experience points kaya tumaas agad hanggang level 53! *KLINGBADING* o ayan, 54 na! makalipas ang isang milyong lakad, dumilim ang paligid, tumugtog sa background ang kantang "Close to you" ng the carpenters:

huway dho bhirds, suhuddehenly aphir?
hevery tahaym, hyu har nihir..

At dahil naubusan na ng hangin yung kumakanta at hindi ko na alam ang susunod na Lyrics, tumigil na rin siya, at si Aiza na lang ang nakita ko, unti unti nang bumabaduy ang imagination ko kaya bumalik na sa normal ang lahat, napasigaw pa siya sa tuwa, at ako naman, walang reaksiyon, ni hindi man lang nagsabi kahit matamlay na "yehey", kahit na ang totoo ay muntik na akong maluha sa tuwa dahil masaya talaga ako at nakita ko siya.Lunch break ng seminar kaya kumain muna sila, lagpas alas dose ata magkasama kami, sa hindi malamang dahilan, nagmumukha akong gagew dahil ako lang ang hindi nagsasalita, kahit marami akong gustong sabihin, nahihiya ako dahil bukod sa crush ko yung barkada niyang babae, eh hindi ko alam ang sasabihin ko, bukod pa don, mahina rin ang boses ko pagdating sa kwentuhan, si Aiza lang makakarinig dahil halos magkadikit kami habang naglalakad, at parang siya lang din ang nakakakita sakin, ShinigAgi talaga ako. Kaya naman naisip ko agad na mandamay, tinext ko agad si kaibigang Ramil, na may klase hanggang alas kwatro, pati na rin si kaibigang Judy, na may duty.
-
-
-
kawawa naman ako, maghapon akong magmumukhang gagew
-
-
-
Bumalik na si Aiza sa seminar, bumalik nanaman ang pakiramdam kong mag-isa, tumambay lang ako sa may food court at nagbilang ng tiles pagkatapos kong umihi at bilangin ang tiles ng C.R. ng SM. sa hindi inaasahang pagkakataon, alas tres midiya pa lang ay tumawag na si Ramil, tinatanong kung nasan ako, tuwang tuwa naman ako, dahil bukod sa hindi ko siya nakita ng approximately 3 years, may kasama na akong magmumukhang gagew.

Naglibot libot muna kami hanggang sa niyaya niya ako sa National Bookstore, na sa hindi ko inaasahang pagkakataon, nakita rin namin ang "pinagtataguan ko laging babae noong highschool dahil crush ko simula grade 5", si kaibigang Ellise. Tuwang tuwa naman ako, ang sarap sumayaw ng "ipacpac mo" sa gitna ng National Bookstore, sa sobrang tuwa ko. Mabuti na lang at bobo ako, hindi ko nalaman na pinlano pala nina Ellise at Ramil ang pagkikita namin, hindi ko nalaman na magkasabwat sila kundi nila inamin sakin, mabuti na lang talaga bobo ako, kung hindi, na spoil ko ang "frame-up" nila sakin.Ayun na ga, masayang masaya ako at tinatamad na ako mag type asdf sadf asdf asdf asdf asd fasd fasd fasd fasdfasd fasdfsa df g dfgh dfgh fgjhfg jgh jhg kj kjljk l et wery tyu g hy j tdgh dt yhdt yj tyj fguy fhj yfu jfgyjft y jgyj f yjfgugfhj yu jfgyujf tyuj fgyu jkfg hj tfyj dgh sdfv drge vd fht yjg hkry um fgb eg ad hwr sghmy uik, dh e fbd ntu m rgn rt jty kmr tb etj rtn.

Natapos na rin ang seminar at nagkita na rin sina Aiza, Ramil at Ellise na matagal na ring hindi nagkita, maagang umuwi si Aiza malayo pa ang uuwian niya, hindi ko sasabihin na sa batanggas siya. habang ako ay kinidnap nila Ramil at Dinala sa UST, balak ata nila akong torture-in dahil sa dami ng malalaking rebultong nakatingin sakin na pinakita nila. Pero nag enjoy ako dahil wala pa sa kalahati ng banyo nila ang classroom namin. At may Fountain pa, kahit umuulan, walang nag nescafe classic samin eh. alas Otso ata kami ng Gabi nakauwi, hindi ko rin sasabihin na may kotse si Ramil.

Dahil sa Adventures ko nung araw na iyon, natutunan ko na meron rin palang nakaalala sakin kahit paano, konti lang pero meron, ok na sakin yun. (parang mga bumabasa ng blog ko, konti lang pero meron, pero konti)

at natuunan ko rin sumulat ng bagong panata:

Panatang Kaibigan,

Iniibig ko ang aking prens,
ang tumanggap sa aking kahibagan,
taga punas ng aking luha,
tinutulungan ako maging malakas,
maligaya at mas maligaya kahit wala
akong pakinabang,
Bilang ganti ay ibibigay ko ang aking tiwala,
lilibre ko sila ng siomai pag nagkita
kami ulit, susunduin ko sila pag may
kotse ako, sisipain ko ang sinumang
umaway sa kanila,
sa pigi, sa hita at sa mukha.