Epidemia 3 (volume 2)

...continuation
Hindi na kumibo si Aling Kunelia, nabasa na niya ang pangyayari sa mga kilos at asta ni Ron-ron, nasanay na siya na sa tuwing may kinasangkutan gulo ang kanyang apo, ganito ang asta nito, Kahit papano naman, magalang na bata si Ron-ron, kahit na wala siya sa piling ng kayang magulang dahil sa nagtatrabaho ang mga ito sa ibang bansa para pag aralin siya, kahit kailan, hindi siya nakalimutang mahalin ni Aling Kunelia, hindi siya nagutom sa kalinga at lalong hindi nauhaw sa kalayaan, kung ikukumpara sa lahat ng 4th year highschool student, si Ron-ron na yata ang pinaka-malaya, Bukod sa sobrang luwag ni Aling Kunelia, kayang kaya niyang gumawa ng paraan para magawa niya ang gusto niya. sakali mang hindi pa sapat ang kaluwagan ni Aling Kunelia.
Sa bawat Lunok ng hapunan, isang panalangin din ang alay ni Aling Kunelia para sa apo, na sana ay magbago na ito, may kutob kasi ang matanda na may mangyayaring masama sa binata niyang apo, napapadalas na kasi ang pakikipag away ni Ron-ron, natututo na rin siyang umuwi ng gabing gabi kahit na alas kwatro ang oras ng labas niya, at malapit lang ang eskwelahang pinapasukan niya sa munting tahanan nila. Halos nakakalimutan na nga ni Aling Kunelia na uminom ng gamot kakaalala kay Ron-ron.
Alas nuwebe ng gabi, nahiga na si Aling Kunelia, ganitong oras kasi siya madalas antukin, ganitong oras din naiiwan si Ron-ron sa Sala sa baba para manood ng paboritong Wrestling Match kada Tuesday ng gabi. Kaya naman nakakapagtaka at naririnig ni Aling Kunelia ang mabibigat na Paa ni Ron-ron paakyat ng hagdan papunta sa Kwarto ng Matanda:

Ron-ron: La, Gamot niyo po. inom muna kayo bago matulog.
Aling Kunelia: Ay, Onga pala! tsk! nakalimutan ko nanaman uminom.
Ron-ron: Isang linggo niyo pong iinumin yan sabi ng Duktor niyo kaya gumawa nako ng listahan ng oras ng inom niyo, dinikit ko po sa Ref, para kahit wala ako, makakainom kayo.Aling Kunelia: Ay, ganoon ba? salamat iho ha.
Inabot ni Ron-ron ang gamot at isang napakalaking baso ng tubig kay Aling Kunelia, Tahimik sa Kwarto ng matanda, dinig na dinig ang bawat paghigop at paglagok ng tubig ng matandang noong oras na iyon ay umiinom ng isang capsulang pangsakit sa Puso. Pagkatapos uminom ng gamot, kinlose-up kay Aling kunelia ang camera:

Aling Kunelia: Ron, pwede ba bawas bawasan mo yang pakikipag away mo ha? nagaalala na kami sayo eh.
Ron-ron: Kayo? nino?
Aling Kunelia: ng Mommy mo.
Ron-ron: Bakit? kelan niyo siya nakausap?Aling Kunelia: Tumawag siya kahapon, kinwento ko lahat ng kalokohan mo. at alam mo ba iho? iyak ng iyak ang nanay mo. at ayaw niyang ipaalam ko sayo na iniyakan ka niya.
Nung oras na iyon, naantig ang puso ni Ron-ron, alam niyang galit na galit sa kaniya ang nanay niya at alam niyang dahil yon sa kalokohan niya. Pero alam din niya na bihirang umiyak ang nanay niya, at dahil hindi niya alam ang sasabihin, nanatili siyang tahimik at sa kauna-unahang pagkakataon, nangilid ang luha sa mga mata ni Ron-ron.
Aling Kunelia: Sabi niya sakin, "nay, nahihiya na ako sa inyo dahil diyan sa mga kagaguhan ng panganay kong yan, pero pakiusap ho, wag niyo siyang tatalikuran. Alam ko pong ako ang responsable sa kanya, kaya bilang nanay niya, nakikiusap po ako sa inyo na tiyagain niyo si Ron-ron ko, PAKI-USAP HO NAY." Sabi niya, tatawag siya ulit bukas para kausapin ka. Alam mo Ron, mahal na mahal ka ng nanay mo. wala siyang ibang tinanong sakin kundi ikaw, ni hindi nga niya ako kinamusta man lang eh. Ikaw ang bukambibig niya. Kaya iho, magpakatino ka na.
Masyadong madamdamin ang uhh.. damdamin ni Ron-ron, parang may puwersang nag-udyok sa kanya na gantihan ang pagmamahal na pinapakita ng nanay at ng Lola niya, pero hindi parin siya nakapag salita, sa halip, tumalikod siya kay Aling Kunelia at ginalaw ang ulo para ipakitang handa siyang sumubok sa pagbabago.

Aling Kunelia: O siya, iho, matulog ka na, may pasok ka pa bukas.
Bumaba ng hagdanan si Ron-ron at pinatay ang TV, tapos na ang Wrestling Match at hindi niya yon napanood. Pero Umakyat ulit siya sa Hagdan, habang umaakyat, tulala at wala sa sarili si Ron-ron, dahil sa damdaming nangingibabaw sa kanya, at bahagyang dumulas siya ng hagdan, pero hindi pa siya namatay. Alam kong inaabangan niyo kung sino ang mamamatay sa kwentong ito kaya Abangan niyo sa Volume 3...

to be continued..