Alamat ng Scrotum at Perineum

Imbis na mag review ako sa Psychology at Philosophy exams ko, nandito nanaman ako at gumagawa ng bagong entry. Wala lang. Gusto ko lang ikwento ang mga naranasan ko at natutunan ko.

Kung iniisip mong malalim nanaman ang usapan natin, mali ka. Mababaw lang ito. kung baga sa pagtulog, hindi ka mai-ihi sa kama mo kasi mababaw lang tulog mo. Pero ang corny corny ko na kaya gagawa nanaman ako ng panibagong intro.

Nadagdagan na naman ang mga kaalaman ko dito sa lupa. Ansarap talagang maging tao. Walang kasing sarap ang pakiramdam ng may natututunan. Akalain mong nalaman ko ang ibig sabihin ng mga salitang "Scrotum" at "Perineum"?

Wag ka mahiya, sigurado akong meron ka niyan, Meron kang scrotum and/or perineum. Sa mga babae, Perineum lang ang meron kayo, sa mga lalake, Meron kayong Scrotum at Perineum.

Hindi ko lang sigurado kung kelan, pero isang araw, may kaibigan akong mabait at maganda ang impluwensiya sa akin, sa sobrang ganda ng impluwensiya niya, pinabasa niya sakin ang isang magazine na may nakasulat na kulay pulang "FHM" at may babaeng naka bra at panty na nakatuwad sa front cover. Malay ko ba kung anong gagawin ko dun, pero dahil nga first time kong nakahawak ng ganung klaseng magazine at hindi ko talaga alam kung anong nasa loob nun, binasa ko na rin. Nung una akala ko, puro babaeng nakatuwad lang ang makikita ko dun pero mali ako, may isang article dun na talagang umagaw ng pansin ko. yun ay yung tungkol sa Perineum. Iniisip ko talaga na bagong pangalan yun ng paracetamol pero habang binabasa ko yung article na yun, nabanggit din dun ang salitang "Scrotum", eto walang biro, akala ko talaga pangalan yun ng isang specie ng isda. Pero dahil nga wala akong idea kung ano ang ibig sabihin ng binasa kong article, hindi ko naiwasang mag tanong sa mga kakilala kong nars-- Oo nurse. leche. hindi ko naman talaga alam na maselan ang ibig sabihin ng mga salitang Scrotum at perineum eh. Nakakahiya tuloy sa mga kaibigan kong nurse.

May hint ka na ba kung ano ang Scrotum at perineum? sige, para hindi na humaba ang usapan natin, pahahabain ko na lang ulit.

Parehong parte ng katawan yan, bandang sex organ natin makikita ang Scrotum at Perineum, Pagkatapos ng ilang oras nang tanungin ko ang mga nars kong kaibigan tungkol sa Scrotum at Perineum, hindi ako mapakali, gusto ko agad malaman kung ano ang ibig sabihin nun kaya nag search agad ako. Salamat sa wikipedia, nalaman ko na:

- Ang Scrotum ay yung balat na bumabalot sa testicles.
- Ang Scrotum ay nagsisilbing refigerator ng ating mga yagballs dahil mas malamig ito ng bahagya sa normal na temperatura ng buong katawan natin. (hawakan mo.)
- Ang Scrotum din ang responsable sa sperm count ng mga lalaki.
- Ang Perineum naman ay yung malambot na bahagi sa pagitan ng anus at ng sex organ
- Sinasabing ang perineum ng lalaki ay mas mahaba kesa sa babae.
- Ang perineum din, ayon sa FHM, ay nakakakiliti kapag dinilaan.

Agad agad kong naisip kung ano ang inisip sakin ng mga pinag-tanungan ko, marahil pinakulam nila ako dahil sa ginawa ko, pero pramis! hindi ko talaga alam. Kung bakit ba kasi hindi ko muna sinearch ( take note: walang salitang "sinearch") bago ako nagtanong para nalaman ko na hindi pala kaaya-aya ang pagtatanong tungkol sa mga bagay na ganun. Hindi naman araw araw may nakakasalubong ka na sasabihin sayo ang ibig sabihin ng Scrotum, bihira lang din ang mga pagkakataon na may markikita kang tao ng nagsabing "Ang kati ng perineum ko" sabay kamot. Kaya hindi ko naman siguro kasalanan kung hindi ako na-inform tungkol diyan sa perineum na yan.

Anlaswa no? pero sabi ko nga sayo, wag ka mahiya. Knowledge yan. Isipin mo na lang, nag co-conduct tayo ng study ng human anatomy.

Ngayong alam mo na ang Scrotum at Perineum, Wag mo namang abusuhin ang mga kakilala mo na hindi pa alam yan, wag mo silang biruin ng "Kiss moko sa Scrotum!" o kaya ng "Apir tayo ng Perineum!", tsk. tsk. Masama yun, Hindi magandang biro yun, sa halip, sabihan mo na lang ng "Punitin ko Scrotum mo diyan eh!" o kaya ng "Tadyakan ko perineum mo!" para kahit pano, hindi manyak ang dating.

Tandaan natin na Hindi bastos pag-usapan ang katawan ng tao, nung wala pang knowledge ang tao, naka-expose ang Scrotum ni Adam at ang Perineum ni Eve, walang masama dun kasi hindi pa sila malisyoso, kaya wag ka rin malisyoso.

Wala lang

Kailan lang, tinuruan kami ng Philosophy prof. namin ng tamang pangangatwiran o reasoning, ito yung kakayahan natin na ipaliwanag ang mga pangyayari given na lahat ng pangyayari ay facts at walang biases. Bale kung detective ka, kailangan mo lahat ng facts at iba-base mo dito sa mga facts na ito ang pangangatwiran mo. Kung sakaling naguluhan ka sa sinabi ko, uulitin ko na lang.
May dalawang klase ng reasoning, inductive at deductive, inductive ay yung from specific events pangangatwiranan mo hanggang sa makapag conclude ka ng general event. ang deductive naman ay yung kabaligtaran--- yung from general events to specific events. sa pagkaka-alam ko, deductive ang gamit ng mga detective, kasi base sa facts na nakuha nila, ina-assume nila ang lahat ng possibilities at ine-eliminate isa isa hanggang sa may isang most probable na matira. Marami akong jargon na ginamit kaya for heaven's sake, uulitin ko ulit.

Ok. Pagdating sa pangangatwiran, importante ang logic, meron tayong deductive reasoning at inductive reasoning at fallacy naman ang tawag sa error in reasoning at sabi ni Jacques derrida, "cojito ergo sum" o i think therefore i am na kapag inisip mo, ang gulo gulo na ng sinasabi ko at pati ako hindi ko na rin maintindihan kaya mabuti pa, ibahin na lang natin ang usapan.
----------------------------------------------------------------------------------

Tutal mag papasko na, pag-usapan natin ang bagong taon. trip ko lang pag-usapan. Malapit na ang 2008, maghanda na tayo sa mga balitang ie-expose ang sariwang laman loob ng mga taong naputukan ng paputok. Maghanda na rin tayo sa mga friendster bulletin na puro chain messages tungkol sa new year's resolution. Isama na rin natin siguro ang mga kapitbahay na alas singko pa lang ng umaga, nag kakantahan na ng "When the night has come at pinatay ang ilaw..." na minsan gusto kong hagisan ng fivestar sa lalamunan bukod kasi sa ang ingay-ingay-ingay-ingay nila, "When the night has come" ano ba naman yan? eh umaga pa nga lang eh, hindi pa night.(ayos! ang corny-corny-corny ko no?). Ano ba kasi ang Bagong taon? sino bang nag-imbento nun? Hindi ko rin alam ang sagot diyan, kaya ko nga tinatanong eh. Pero napansin ko na sa tuwing bagong taon, maraming tao ang:

-Nagpapatawad sa mga kagalit.
-Nagsusuot ng Polcadotted na damit.(hindi ako sigurado sa spelling ng polcadotted)
-tumatalon-talon.
-Nag papaputok.
-Tinatamaan ng paputok.
-Kumakain ng pulbura---polvoron pala.
-Gumagawa ng blog entry.
-nag-iisip ng ilalagay sa listahan na walang sense.

Syempre bagong taon, marami ring naglalabasan na manghuhula sa mga TV talk shows. Kung bakit ba naman, ang karamihan sa mga hula nila ay:

Wag Magpagod para dumating ang swerte sa taong ito.
Siyempre. Ano namang napala mo sa hula na yan? eh napaka one sided ng argument na yan dahil alam naman natin na hindi mabuti sa pakiramdam ang pagka-pagod. alam mo diba?

Umiwas sa madidilim na lugar para makaiwas sa aksidente sa taong ito.
Alangan? Para na rin niyang sinabing "Umiwas sa aksidente para makaiwas sa aksidente". Gagew pala yun eh.

Maganda ang pagkakataon para simulan ang negosyo sa taong ito.
Ang totoo niyan, naniniwala ako na kahit anong panahon ay magandang pagkakataon para magsimula ng negosyo. Eliminated na sa usapan ang pagnenegosyo ng ice cream sa panahon ng winter kasi obvious naman na hindi kasama sa options yun ng magnenegosyo. Maliban na lang kung engot siya.
May darating na swerte sayo sa taong ito.
Ayan nanaman. parang gusto kong maniwala na statistics lang yang mga hulang yan eh, sa loob ng 365 days, malaki ang chance na kahit isang beses swertehin ka. Bakit? kasi ulti mong makatanggap ng regalo, matatawag na nating swerte, eh halos imposible namang walang mag regalo sayo sa birthday mo, kung may maka-alala lang, regalo nang maituturing. At hindi lang birthday ang holiday sa isang taon. Napaka predictable ng mga hula na yan.

Hindi ko alam kung anong saya ang nararamdaman ng mga nagpapahula, pero sa tingin ko talaga yang mga ganyang klaseng hula ay para lang sa mga may personality disorders.
Tandaan natin na ang bagong taon ay simbolo ng panibagong pagkakataon para maging makabuluhan ang buhay natin. Itinutulad ko yan sa bawat umagang inaabutan natin na buhay tayo. Panibagong chance para masilayan natin ang kagandahan ng mundo. Panibagong chance para magpatawad, magsuot ng polcadot, tumalon-talon, magpaputok, tamaan ng paputok, kumain ng polovoron, gumawa ng blog entry at higit sa lahat, panibagong pagkakataon para mag comment sa mga entry ko.

Hay ewan. Bilang conclusion, hindi ko alam kung ano ang punto ng post na ito, pero isa lang ang siguradong pinaparating nito, Gamit ang ating reasoning abilities, mapapansin natin na senyales ito na wala na akong maisip. Kapag pa ikot ikot, pa ulit-ulit, pa iba-iba o sadyang magulo lang talaga ang usapan, ibig sabihin lang nun eh wala nang maisip ang nagkukwento. yun lang yun.
At dahil nga the quick brown fox jump over the fence the quick brown fox jump over the fence the quick brown fox jump over the fence the quick brown fox jump over the fence the quick brown fox jump over the fence the quick brown fox jump over the fence the quick brown fox jump over the fence, tinatamad na ako at hindi ko alam kung papano tatapusin ang usapan na wala namang pinatunguhan, ganito na lang ang gagawin ko, puputulin ko na lang basta----

pahabol: wala lang.

Malamig ang Simoy ng Hangin, Kahit Polluted

Hindi na lalagpas sa mga daliri natin ang bilang ng mga natitirang araw bago magpasko. Ramdam na ramdam ko na nga ang Christmas season eh, Pagpasok palang sa mga mall makakakita ka na ng mga Christmas decorations na punong puno ng glitters, hindi yung pangcomment sa friendster profile ha, yung maliliit na butil ng makikintab na uhh umm.. materials. Sobrang dami ng glitters sa mga Christmas decorations sa mga mall, feeling ko nga napuno ng glitters ang mga baga ng mga taong nandun. Hindi lang glitters, may Christmas songs din, patok na patok ang remix ng mga Christmas medley (Remix na, Medley pa!) na "Last Christmas, I gave you my heart but the very next day, you gave it away, this year to save me from tear, i'll give it to someone special..(echo:special)" Kulang na lang sumayaw lahat ng tao sa loob ng mall para mag mukhang shooting ng music video ng Christmas songs. Samahan pa natin ng mga magagandang Saleslady na Christmas suit, Red na mini skirt, White na T-shirt at ang pamatay na Red elf's hat na may puting bilog sa dulo (yung suot ni Santa Klaws). Yung iba mukha nang manikin sa kapal ng make-up, yung iba naman mukhang naka maskara kasi pag tinignan mo yung mukha, maputi tapos pag tingin mo sa leeg, maitim. Pero kahit na, masasaya sila at laging nakangiti, Katulad ni Chuckie sa Child's Play. Minsan nga may lumapit na magandang saleslady sakin, pinapa-pasok ako sa Blue magic kasi may Special Offer daw ngayong Pasko, hiningi pa nga niya number ko eh, ewan. Baka akala niya isa-smuggle ko yung mga goods nila, mabuti na lang engot
ako, sabi ko:

"Number? ay wala po akong Credit card eh"

Kung nagkataon na naintindihan ko na nakikipag flirt siya sakin, hindi nako 20 year-old virgin ngayon. Marami pang mga bagay bagay ang makakapag paramdam sayo na Pasko na, hindi pa man yung tunay na araw ng pasko, Pasko Season na. Nag babatian na ang mga mag "friendsters", nag papatawad na ang mga galit, nanlilibre na ang mga kuripot, nagbibigayan na ng Christmas bonus, nagbabalot na ng regalo ang mga mag boypren, bumibili na ng Nestle cream ang mga mommy, At ang bottom line, Masaya na ang karamihan.

Karamihan.

Nasabi kong karamihan kasi hindi ko kayang sabihin na lahat ay masaya nga. Kailan lang, pauwi ako galing mall, pag akyat ko sa Footbridge may nakita akong batang namamalimos, may nakalatag na lalagyan ng barya sa sahig tapos may nakasulat sa ibabaw, "MERE CREYSMASS PO" Punyeta naman o. ni hindi ko maatim ngumiti, ni hindi ko nga siya matignan eh, yung sulat lang ang nabasa ko, sulat kamay ng bata. maraming stroke, kinapalan niya para mapansin ng mga taong dinadaanan lang siya, halatang pekeng ballpen lang ang gamit niya sa pagsulat kasi medyo malabo ang tinta, kaya nga dinamihan niya yung stroke eh. Paglapit ko dun sa bata, akala ko kaya kong abutan kahit piso lang pero hindi ko talaga kaya. ayokong bigyan kasi mapapatunayan ko na totoo ang nakikita ko at ayokong tanggapin ang katotohanang yon. Pero may binigay pa rin ako. Gusto kong bumalik sa mall para kumuha ng isang Christmas ball na puno ng glitters para maibigay ko dun sa bata para naman kahit pano, makaramdam siya ng kahit konting saya ngayong Christmas season. Pero yun ang nakakawalang gana, kahit gustong gusto mong baguhin ang ikot ng mundo, wala kang choice kundi aminin sa sarili mo na hindi ka ganun kagaling para pasayahin lahat kahit ngayong pasko lang.
Parang isang buwan kong nilakad yung Footbridge na yun, isip talaga ako ng isip kung kaya ba siyang buhayin nung binigay ko. Pero pagkauwi ko sa bahay, natanggap ko na rin na yung nakita ko ay totoo nga. Sana nga si Michael V. nalang yun para ang ibig sabihin, walang talagang ganun. Yan ang reality. May mga taong hindi nakakalanghap ng sariwang glitters. may mga taong masaya na sa tunog ng hinulog na barya at hindi na kailangang makarinig ng Remix na Christmas Medley. may mga taong hindi nakakakita ng legs ng magagandang slaeslady. May mga taong hindi nakakatanggap ng regalo o kahit pagbati ng "MERE CREYSMASS" man lang, may mga taong walang alam sa pagkakaroon ng gelpren, wala ring alam sa friendster, at may mga taong hindi makakatikim ng Fruit salad ni Mommy na may Nestle Cream sa darating na noche buena. Sa madaling salita, may mga taong hindi nakakaramdam ng Pasko.

Katulad ng pagtanda, hindi rin natin matatakasan ang reality na yan, baka nga mismong sa noche buena, may mga batang nagugutom sa labas lang ng bahay mo habang masaya kayong kumakain ng keso de bola eh. Pag nangayari yun, literal na mahihirapan kang lunukin yung keso de bola. Wala akong balak gawing miserable ang pasko niyo, pero sa palagay ko talaga, kailangan malaman natin lahat ito, kahit walang maidudulot kundi sakit. bakit? kasi ito ang totoo. Kayong mga Emo, may
rason na kayo para maging malungkot. Kayong mayayaman, may pagbibigyan na kayo ng mga latak niyo. Kayong mga galit, baka pwede na rin kayong magpatawad, Kayong mga nakalanghap ng glitters, sana pati puso niyo mabalutan ng glitters para kahit ngayong Pasko lang, magkaroon kayo ng ginintuang puso.

Bilang isang maller na nakalanghap ng Glitters, ang Christmas wish ko ay simple lang, Sana sapat na yung binigay ko dun sa
bata.

Sana talaga, sapat na yung dasal ko. MERE CREYSMASS PO.

Parang kanina lang no?

Diba ansarap mag birthday kapag lahat ng kaibigan mo, naalala ang birthday mo? (hindi ko sinama ang pamilya kasi constant na yun) Ansarap din kapag may nagregalo sayo diba? yung tipong kahit chocnut lang na may dedication ansaya-saya mo na, kahit na umay na umay ka na sa chocnut at kahit natutuyo na ang lalamunan mo sa uhaw, pag binigyan ka ng kaibigan mong babae ng chocnut na may nakasulat na "Hapi bday", automatic lalamunin mo yun. wid ol yur hart. nanamnamin mo pa kahit mumurahin ka na ng ngala-ngala mo. (Sa mga ganung pagkakataon, natatalo ng spirit ang tawag ng laman o ang weakness ng flesh) Bakit kaya ganun na lang ang response natin sa mga taong nakaka-alala ng Birhtday natin? Simple lang ang naiisip kong sagot diyan -----kasi naghahanap tayo ng pagmamahal sa Birthday natin. 1/365 ang probability ng birthday nating mga tao, isang beses lang sa 365 days natin masusubukan ang halaga natin sa mundo. Masusubukan natin kung mahalaga talaga tayo kung sinu-sino ang mga nakaalala satin, kung pati ang kaklase mo noong kinder 2, naalala kang batiin sa debut mo, masasabi mo sa sarili mo na mahalaga ka ngang tao. Kung pati Erpats mo eh hindi ka naalala, tsk tsk.. Umiyak ka na lang.
Kailan lang, nag birthday din ako. pero pinilit ko ang sarili ko na hindi maghanap ng pagka-alala ng iba, gusto ko walang bakas ng clue na birthday ko nung araw na yun, at dun ko masusubukan ang price value (halaga) ko. Punyeta ganun din. Sa buong maghapon na lumipas, isa lang ang nakaalala. siguro nasabik lang ako sa mga kaibigan ko kaya bandang huli, handa ko na ring bilhin yung pagka-alala nila, halos itext ko lahat ng childhood prens ko para lang ipa-alala na nabawasan ng isang taon ang buhay ko dito sa lupa. Pero syempre, hindi lahat napa-alalahanan ko, may pagka-makasarili din ako at nakalimutan ko rin ang iba. Pero bago matapos ang araw na yon, kung sino pa ang mga hindi ko na-text, sila pa ang humabol at bumati sakin. Ansaya ko talaga nung araw na yun. nimannam ko yung mga text nila, siguro mga dalawang linggo kong tinago sa inbox ko yung mga text nila. Masaya ako kasi 5 ang nakaalala sakin, mga kaibigan ko na halos sabay na kaming tinubuan ng bigote at pubic hair (kahit babae yung iba). Sa tingin ko, hindi ko rin magugustuhan kung lalagpas sa lima ang bumati sakin, kasi alam ko naman na lima lang talaga ang may alam ng Birthday ko (nung araw na yun, pero ngayon marami na), Minsan kasi nagiging fashion statement na lang ang "Happy Birthday", "More Bdays to come" at "Let's Have fun on your Birthday". nawawalan na ng meaning kapag masyadong pinag-aralan at mechanically structured ang pagbati sayo. Simple lang ang birthday para sakin, hindi yun tungkol sas "Having fun", tungkol yun sa "Achieving Happiness". (opinyon ko yan at blog ko to kaya wag ka makialam).
Ganun talaga. ito na ata ang estilo ko sa pagsulat eh, yung malayo ang introduction sa body. Punyeta.
Sa december 10, 10 years old na ang kapatid ko. sa december 12 naman, may kaibigan akong mag bi-birthday. Gusto ko maaga pa lang mabati ko na sila, yun lang kasi ang regalong kaya kong ibigay sa ngayon, yung pagka-alala. Pagkatext ko kay Pren, may nasabi siya na talagang napaisip ako. "Parang kailan lang" sabi niya sa reply niya. Naisip ko tuloy, punyeta oo nga! parang kailan lang nga naman. Ewan ko sa inyo ha, pero ako, parang kailan lang ni hindi sumagi sa isip ko na darating ako sa edad na 16, nung 3 years old ka ba naisip mong tutubuan ka ng pubic hair? hindi diba? wala pa sa isip ko yun nung bata ako, Parang kailan lang, nagsusuot pako ng pantalon ng Hip-hop, parang kailan lang, More than words lang ang kaya kong tugtugin, parang kailan lang, nagmamadali pakong magka-gelpren, parang kailan lang, gumagawa pako ng valentine card para kay Aiza (Hindi.Tunay na pangalan). At ngayon (dahil nakonsensya at ayaw mag sinungaling) 20 na ako, lagpas nako ng apat na taon sa edad na 16, na kahit sa guni-guni ko hindi ko inakalang aabutan ko. Lentek yan. Posible palang mangyari ang mga bagay na hindi sumasagi sa isip mo. E ikaw? anong mga bagay ang sumasagi sa isip mo ngayon? alam mo ba na yung mga hindi mo naiisip ngayon, pwedeng mangyari sa isang iglap? Ako, mababaw lang ang naiisip ko ngayon, nakikita ko ang sarili ko na nagbabayad sa Dyip at nagpapakita ng senior citizen card sa driver. Simple lang. Sa panahon na yun, wala pa rin akong sariling kotse, gusto ko pa ring maranasang sumakay ng dyip hanggang sa pagtanda ko. Ganun talaga. mababaw lang ang pangarap ng mga baliw, meaningful existence lang, sapat na.
Alam kong malayo pero ang punto ko, hindi imposibleng magising ka ngayon at maaalala mo na napanaginipan mo na nagsasaba ka ng blog ko, tapos pagtingin mo sa salamin para mag sipilyo, kulubot na ang balat mo at amoy fertilizer, tapos may nag text sayo ng "Happy 60th Birthday lolo, Let's Have fun on your Birthday!". Isa lang ang patutunguhan natin, at palapit tayo ng palapit doon kada birthday natin.Wag natin sayangin ang oras. Katulad ng chocnut na may dedication, namnamin natin ang bawat sandali na tinatagal natin dito sa lupa. Gumawa tayo ng mga makabuluhang bagay. wag puro aral. hindi tayo sasaya dun.
Para kay Pren ang post na ito, dun sa Pren kong turning 20 sa december 12, Happy Birthday. Ito na lang regalo ko sayo ha. wala akong pambili ng chocnut eh. Nood naman tayo ng The Golden Compass. Aymishu na eh.
Para naman sa kapatid ko, alam ko naman hindi mo mababasa to kahit kailan kaya dito nalang kita babatiin. Hapi Bartdi. Magdadala nalang ako ng Deathnote diyan pag-uwi ko para hindi puro Kids next door ang pinapanood mo.
sa mambabasa ko, Gumising ka na. itetext ka pa ng apo mo.