Malamig ang Simoy ng Hangin, Kahit Polluted

Hindi na lalagpas sa mga daliri natin ang bilang ng mga natitirang araw bago magpasko. Ramdam na ramdam ko na nga ang Christmas season eh, Pagpasok palang sa mga mall makakakita ka na ng mga Christmas decorations na punong puno ng glitters, hindi yung pangcomment sa friendster profile ha, yung maliliit na butil ng makikintab na uhh umm.. materials. Sobrang dami ng glitters sa mga Christmas decorations sa mga mall, feeling ko nga napuno ng glitters ang mga baga ng mga taong nandun. Hindi lang glitters, may Christmas songs din, patok na patok ang remix ng mga Christmas medley (Remix na, Medley pa!) na "Last Christmas, I gave you my heart but the very next day, you gave it away, this year to save me from tear, i'll give it to someone special..(echo:special)" Kulang na lang sumayaw lahat ng tao sa loob ng mall para mag mukhang shooting ng music video ng Christmas songs. Samahan pa natin ng mga magagandang Saleslady na Christmas suit, Red na mini skirt, White na T-shirt at ang pamatay na Red elf's hat na may puting bilog sa dulo (yung suot ni Santa Klaws). Yung iba mukha nang manikin sa kapal ng make-up, yung iba naman mukhang naka maskara kasi pag tinignan mo yung mukha, maputi tapos pag tingin mo sa leeg, maitim. Pero kahit na, masasaya sila at laging nakangiti, Katulad ni Chuckie sa Child's Play. Minsan nga may lumapit na magandang saleslady sakin, pinapa-pasok ako sa Blue magic kasi may Special Offer daw ngayong Pasko, hiningi pa nga niya number ko eh, ewan. Baka akala niya isa-smuggle ko yung mga goods nila, mabuti na lang engot
ako, sabi ko:

"Number? ay wala po akong Credit card eh"

Kung nagkataon na naintindihan ko na nakikipag flirt siya sakin, hindi nako 20 year-old virgin ngayon. Marami pang mga bagay bagay ang makakapag paramdam sayo na Pasko na, hindi pa man yung tunay na araw ng pasko, Pasko Season na. Nag babatian na ang mga mag "friendsters", nag papatawad na ang mga galit, nanlilibre na ang mga kuripot, nagbibigayan na ng Christmas bonus, nagbabalot na ng regalo ang mga mag boypren, bumibili na ng Nestle cream ang mga mommy, At ang bottom line, Masaya na ang karamihan.

Karamihan.

Nasabi kong karamihan kasi hindi ko kayang sabihin na lahat ay masaya nga. Kailan lang, pauwi ako galing mall, pag akyat ko sa Footbridge may nakita akong batang namamalimos, may nakalatag na lalagyan ng barya sa sahig tapos may nakasulat sa ibabaw, "MERE CREYSMASS PO" Punyeta naman o. ni hindi ko maatim ngumiti, ni hindi ko nga siya matignan eh, yung sulat lang ang nabasa ko, sulat kamay ng bata. maraming stroke, kinapalan niya para mapansin ng mga taong dinadaanan lang siya, halatang pekeng ballpen lang ang gamit niya sa pagsulat kasi medyo malabo ang tinta, kaya nga dinamihan niya yung stroke eh. Paglapit ko dun sa bata, akala ko kaya kong abutan kahit piso lang pero hindi ko talaga kaya. ayokong bigyan kasi mapapatunayan ko na totoo ang nakikita ko at ayokong tanggapin ang katotohanang yon. Pero may binigay pa rin ako. Gusto kong bumalik sa mall para kumuha ng isang Christmas ball na puno ng glitters para maibigay ko dun sa bata para naman kahit pano, makaramdam siya ng kahit konting saya ngayong Christmas season. Pero yun ang nakakawalang gana, kahit gustong gusto mong baguhin ang ikot ng mundo, wala kang choice kundi aminin sa sarili mo na hindi ka ganun kagaling para pasayahin lahat kahit ngayong pasko lang.
Parang isang buwan kong nilakad yung Footbridge na yun, isip talaga ako ng isip kung kaya ba siyang buhayin nung binigay ko. Pero pagkauwi ko sa bahay, natanggap ko na rin na yung nakita ko ay totoo nga. Sana nga si Michael V. nalang yun para ang ibig sabihin, walang talagang ganun. Yan ang reality. May mga taong hindi nakakalanghap ng sariwang glitters. may mga taong masaya na sa tunog ng hinulog na barya at hindi na kailangang makarinig ng Remix na Christmas Medley. may mga taong hindi nakakakita ng legs ng magagandang slaeslady. May mga taong hindi nakakatanggap ng regalo o kahit pagbati ng "MERE CREYSMASS" man lang, may mga taong walang alam sa pagkakaroon ng gelpren, wala ring alam sa friendster, at may mga taong hindi makakatikim ng Fruit salad ni Mommy na may Nestle Cream sa darating na noche buena. Sa madaling salita, may mga taong hindi nakakaramdam ng Pasko.

Katulad ng pagtanda, hindi rin natin matatakasan ang reality na yan, baka nga mismong sa noche buena, may mga batang nagugutom sa labas lang ng bahay mo habang masaya kayong kumakain ng keso de bola eh. Pag nangayari yun, literal na mahihirapan kang lunukin yung keso de bola. Wala akong balak gawing miserable ang pasko niyo, pero sa palagay ko talaga, kailangan malaman natin lahat ito, kahit walang maidudulot kundi sakit. bakit? kasi ito ang totoo. Kayong mga Emo, may
rason na kayo para maging malungkot. Kayong mayayaman, may pagbibigyan na kayo ng mga latak niyo. Kayong mga galit, baka pwede na rin kayong magpatawad, Kayong mga nakalanghap ng glitters, sana pati puso niyo mabalutan ng glitters para kahit ngayong Pasko lang, magkaroon kayo ng ginintuang puso.

Bilang isang maller na nakalanghap ng Glitters, ang Christmas wish ko ay simple lang, Sana sapat na yung binigay ko dun sa
bata.

Sana talaga, sapat na yung dasal ko. MERE CREYSMASS PO.